Kompost, benzyna i spalona folia

Dzisiejszy wpis będzie o smrodzie. 

Część z was zastanawia się pewnie, czemu rzadko wypuszczam się rowerem poza Warszawę (nie licząc oczywiście dalszych wypraw typu zaliczanie gmin). No to wyjaśniam. Z domu na Bielanach mogę jechać na 4 strony świata:

1. Na Żoliborz i dalej do centrum - szerokim wygodnym DDR-em lub niezbyt upierdliwymi ulicami
2. Na Bemowo - szerokim wygodnym DDR-em
3. Na Tarchomin - szerokim wygodnym DDR-em
4. Poza Warszawę (do granicy miasta mam od siebie jakieś 4 km) - wąskimi ulicami o ogromnym natężeniu ruchu lub leśnymi drogami (piach i błoto)

A jeśli jednak się uprę i pojadę w stronę granic miasta wąskimi drogami wśród autobusów i ciężarówek (w tym cystern paliwowych i śmieciarek), to mogę z bliska podziwiać wysypisko śmieci, przepompownię paliw, słupy wysokiego napięcia i tereny przemysłowe. A, jeszcze największy w Warszawie cmentarz. Na terenie wysypiska działa kompostownia, roztaczając na całą okolicę charakterystyczny fetor. W pobliżu przepompowni paliw zapach kompostu miesza się z zapachem benzyny, tworząc niezwykle wyrafinowaną mieszankę. A widoki takie:


Romantyczne obrzeża Warszawy © putin

No to chyba się nie dziwicie, że nie chcę tam jeździć?

W pobliskim miasteczku Łomianki oczywiście też brzydko, za to ciekawostka nazewnicza:


Łomianki © putin

Ale krajobrazowo oczywiście chujówka. Ogólnie te podwarszawskie miejscowości są w większości brzydkie, bezkształtne, rozjechane przez samochody. Ciekawa jest struktura zaludnienia - oprócz podmiejskich osiedli zasiedlonych przez napływ z Warszawy (ewentualnie spod Lublina i Kielc) i trafiającycych się gdzie niegdzie rezydencji bogaczy są też liczne bieda-domy zamieszkałe przez zasiedziałych autochtonów. A w bieda-domach pali się często najgorszym syfem, dzisiaj na przykład powdychałem sobie słodkawego dymu, jakaś spalona folia, guma, styropian, no taka sytuacja. Aż mi się niedobrze zrobiło, chociaż przesadnie wrażliwy nie jestem.

Za to ucieczka z Łomianek do Warszawy całkiem przyjemna, przez las i nawet nie za dużo błota:


Las na Młocinach © putin

Podziwiając zapachy sfermentowanego kompostu, benzyny wysokooktanowej i spalonej folii stwierdziłem, że jednak w Warszawie nie jest źle.

Czy to znaczy, że pod Warszawą nie da sie jeździć? Oczywiście, że się da - niestety niekoniecznie w moich okolicach. Chyba, że ktoś uwielbia jeździć po lesie, niedaleko jest Puszcza Kampinoska, ja tam wolę asfalty.

No cóż, jutro znowu pojeżdżę wśród warszawskich bloków :)

I tak połowę dzisiejszego przebiegu zrobiłem w Wawie, więcej bym poza Wawą nie wytrzymał...