Smog nasz powszedni

Gdy piszę te słowa, boli mnie głowa. Nie znam przyczyny (nie, nie schlałem się wczoraj, więc to nie to), ale obstawiam smog. Dzisiaj stężenie różnych syfów w warszawskim powietrzu kilkukrotnie przekroczyło stan alarmowy, a ja, no cóż, jeździem to i wdychałem. Pisałem kiedyś, że dziwnie się czuję na wsiach, gdzie jest czyste powietrze, że brakuje mi pewnych że tak powiem mikroelementów, ale co za dużo, to jednak niezdrowo. A dziś powietrze miało słodkawy zapach spalonego styropianu.

Taka fotka z Ochoty:


Ochota w smogu © putin

Zajebiście, nie? To nie jest uświniony obiektyw, tak to wyglądało. Najprzyjemniej jeździło się wieczorem, jak już nie było za bardzo widać tego szajsu, było tylko czuć.

No cóż, nikt nie mówił, że będzie lekko :)